- istehza’
- ə. 1) əylənmə, əyləncə bilmə; 2) ələ salma; məsxərə
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
istehza — is. <ər.> 1. Ələ salma, rişxənd etmə, masqaraya qoyma; masqara. Tövsiyənin son cümləsində qürurdan çox incə bir istehza duyulurdu. M. Hüs.. Tahirzadənin üzündə istehzanı andıran bir təbəssüm oynadı. M. C.. Qoca sanki öz acı istehzasından… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dodaq — is. 1. Ağız kənarlarını təşkil edən iki mütəhərrik dəri damar büküklərindən hər biri. Adamın iki dodağı olur. Alt dodaq. Üst dodaq. Nazik dodaq. – <Əhməd:> Qara saçları, eşqlə dolu uzun kirpikli gözləri, ərəbi burnu, hamısından artıq gözəl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rişxənd — is. 1. Ələ salma, lağa qoyma, istehza etmə; masqara. Salavat bu açıq rişxəndi başa düşdü. Ə. Ə.. Rişxənd etmək (eləmək) – ələ salmaq, istehza etmək, lağa qoymaq. Kosaya rişxənd edənin top qara saqqalı gərək. (Ata, sözü). <Ələsgər:> Qardaş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
incə — sif. 1. Zərif işlənmiş, nəfis, qəşəng. İncə qolbaq. İncə naxış. – Stolun kənarında krovatların yanında kifayət qədər incə sandalyalar düzülmüşdü. C. M.. Tacirin iddiasına görə, o günə qədər Bağdada bu qədər incə xələt gəlməmişdi. M. S. O.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istehzalı — sif. İstehza bildirən, istehza ifadə edən. İstehzalı söz. İstehzalı gülüş. – Kənardan İblisin mənalı və istehzalı qəhqəhələri eşidilir. H. C.. . . Dodaqları ucunda istehzalı bir təbəssüm göründü. H. Seyidbəyli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lağ — is. <fars.> Rişxənd, istehza, ələ salma, masqara. Bu sual <kişiyə> yersiz, bir az da lağ kimi gəldi. M. C.. Lağ etmək (eləmək) – ələ salmaq, istehza etmək, araya qoymaq, masqaraya qoymaq, gülmək. Camalından mələk xəcalət çəkər; Hüsnün … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
masqara — is. <ər.> İstehza, ələ salma, dolama, rişxənd, gülmə. Ancaq bəziləri masqara üçün sonralıqca vərdiş etdiklərindən <Süleyman bəyə> «Mirzə Süleyman bəy» deyirdilər. B. T.. <Şah İsmayıl> yoldaşına kömək çıxaraq bir atalar sözünü… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayrannıx — I (Gəncə, Şəmkir) itlərə ayran tökmək üçün qazılan çuxur. – Ay qız, ay qız, ayrannığa ayran töx’, itdər ajınnan öldü (Gəncə) II (Gəncə, Şəmkir) qarın, mədə (istehza ilə). – Ayrannığına no:luf, bu qədər yeməy ola:r? (Şəmkir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti